Bir şehir...ıslak kaldırım taşları
Yağmurun ıslattığı terkedilmiş, şehrin yalnız kalan bankları
Dili olsa, sesi olsa...
Yağmurun sesi duyulur muydu?
Öyle bir ağıt kopardı ki...
Yerdeki kuru yapraklar bile ağlardı
''Her bir bank her yalnız yüreğin/hayalkırıklığının/kaybedişin/çaresizliğin bedenidir bizlerse o bedenlerin ruhları''
Üzülme yağmurdan sonra gökkuşağı doğar derler ya mutlulukta sabretmesini bilene gelir umut edelim :)
YanıtlaSilBu arada hoşgeldin.Direk yazıyla alakasız olmasın dedim yorumum :) Deepte fark ettim yeniden döndüğünü :)
güzel bir farkediş olmuş iyiki kaybolduğun ana denk gelmedimde haberin oldu :)
SilŞiirsel dediler senin için, hakikaten de öyleymişsin :)
YanıtlaSilHoş geldin yeniden gitme sakın :)
sende hoşgeldin teşekkürler :)
Silheeey bak bu evet tam senin tarzın işteeee. ve banklar, çok haklısın bi hüzün var de miii :)
YanıtlaSilher bankın bir hikayesi vardır her bankın bir anlatacağı şey vardır
Silhüznünde hüznü yatar :)
Yağmur olsam yine
YanıtlaSilYağsam düşlerinde
Ilık ılık dokunsam
Biriksem ellerinde..
yakıştı galiba bu :) bu şarkıyı hatırlayan var mı ya :) kşede bucakta unutuldu diye düşünüyordum :)
Sil